Nasza szkoła została powołana do życia reskryptem cesarskim z maja 1906 i zaczęła funkcjonować od 15 IX 1906 pod nazwą Cesarsko-Królewskie Gimnazjum w Gorlicach.

Przyczyną był jeszcze niegotowy lokal. Najpierw zostało otwarte męskie gimnazjum klasyczne. Jego kierownikiem, a potem dyrektorem, został mianowany dr Wincenty Szczepański pełniący tę funkcję od 1917.

Naukę rozpoczęto w pomieszczeniu należącym do Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” składającym się z trzech izb (dwóch klas i pokoju nauczycielskiego, który pełnił również funkcję kancelarii, sali konferencyjnej i składu pomocy naukowych). Pierwsi uczniowie z roku szkolnego 1906/1907 składali pisemny egzamin dojrzałości z j. polskiego, j. łacińskiego i j. greckiego w dniach 18-20 maja, zaś egzamin ustny w dniach 13-17 czerwiec 1914.

Ten pierwszy egzamin dojrzałości odbywał się już w nowym, chociaż jeszcze nieukończonym gmachu, projektu architekta T. Mostowskiego – prof. budownictwa w szkole przemysłowej we Lwowie. Jest to jeden z piękniejszych budynków szkolnych w kraju. Jego attykę zdobią głowy władców, którzy zapisali się w historii szczególną troską o kształcenie młodzieży: Kazimierza Wielkiego, królowej Jadwigi i Władysława Jagiełły.

Gdy wybuchła I Wojna Światowa, już 23 IX przerwano naukę, a budynek szkolny zajęły najpierw wojska austriackie a potem rosyjskie. Z kolei umieszczono w nim austriacki szpital wojskowy, natomiast po ponownym przesunięciu się frontu znów gospodarowali nim Rosjanie. W 1915r. bombardowanie artyleryjskie zniszczyło lewe skrzydło gmachu przeznaczone na salę gimnastyczną i kaplicę. Budynek został zdewastowany a magistrat mieścił w nim przejściowo około 300 bezdomnych osób.

Po prowizorycznym remoncie rozpoczęto w tym budynku 30 X 1915r. naukę szkolną jednak nie wszyscy uczniowie i nauczyciele ją kontynuowali. Niektórzy z nich walczyli w Legionach, bądź w wojsku austriackim. Oddawali życie za Polskę, wierząc, że ofiara ich krwi wskrzesi ją do niepodległego bytu. Od 1918r. budynek szkolny i teren doń należący są własnością skarbu państwa a szkoła zmienia nazwę na Państwowe Gimnazjum w Gorlicach. W roku szkolnym 1922/1923 na wniosek Rady Pedagogicznej Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia publicznego wyraziło zgodę na nadanie gimnazjum imienia Marcina Kromera.

W dalszym ciągu było to męskie gimnazjum typu klasycznego. W roku szkolnym 1926/1927 typ klasyczny zmieniono na neoklasyczny, zmniejszając ilość godzin j. łacińskiego i greckiego a wprowadzając naukę kultury klasycznej. W roku szkolnym 1929/1930 po raz pierwszy przyjęto do szkoły dziewczęta, więc powstało gimnazjum koedukacyjne. W latach 30. następuje okres przygotowań do reformy szkolnictwa średniego zwanej „jędrzejewiczowską”.

Wchodzi ona w życie w roku szkolnym 1932/1933. Gimnazjum otrzymuje nową nazwę: Państwowe Gimnazjum i Liceum im. Marcina Kromera w Gorlicach. Przetrwała ona do roku 1948. W maju i czerwcu 1939r. odbywały się egzaminy maturalne, pierwsze w szkole zreformowane przez ministra Jędrzejewicza.

W wyżej wymienionym okresie do 1939r. dyrektorami byli: ks. Kazimierz Litwin (1917), Zygmunt Kochański (1917-1918), Dymitr Czechowski (1918-1925), Józef Tułecki (1925) , Henryk Ogorzały(1925), Jan Prokopek (1925-1933) ,  Franciszek Gwiżdż (1933-1939).

Kiedy wybuchła II Wojna Światowa, budynek szkoły okupowało wojsko niemieckie. Gdy zdewastowany lokal przestał być hitlerowcom potrzebny, władze okupacyjne zezwoliły na otwarcie w nim dwuletniej szkoły handlowej. Funkcjonowała ona mimo ciągłego zagrożenia.

Państwowe Gimnazjum i Liceum, wg programów obowiązujących do 1939r. Bezpośrednio po wyzwoleniu, już 18 stycznia 1945r. reaktywowano Państwowe Gimnazjum i Liceum im. Marcina Kromera a dyrektorem został dr Stanisław Zabierowski. Rok szkolny 1948/49 był ostatnim rokiem szkolnym o nazwie Państwowe Gimnazjum i Liceum im. Marcina Kromera w Gorlicach. W roku tym funkcję dyrektora pełnił Stanisław Motyka, po którym objął ją mgr Bronisław Kawałek, kierujący placówką do 1973r. W roku szkolnym 1949/50 zmieniono nazwę na Państwowa Szkoła Ogólnokształcąca stopnia Podstawowego i Licealnego (męska i żeńska). Nazwa ta już rok później została zmieniona na Państwowa Koedukacyjna Szkoła Ogólnokształcąca stopnia Podstawowego i Licealnego.

Zmiany nazwy łączyły się z organizacją systemu nauczania. Ministerstwo Oświaty ustanowiła 11-letnie szkoły ogólnokształcące (7-letnie stopnia podstawowego i 4-letnie średnie). W latach 1952/53-1955/56 obowiązywała nowa nazwa szkoły: Państwowa Szkoła Ogólnokształcąca TPD stopnia licealnego, a od 1956/57-1977/78 nazwa Liceum Ogólnokształcące w Gorlicach. Młodzież pobierała w nim naukę przez 4 lata w klasach o profilach: podstawowym, humanistycznym, matematyczno-fizycznym i biologiczno-chemicznym.

Od roku 1973 funkcję dyrektora szkoły pełnił mgr Jan Plato. W roku szkolnym 1978/79 decyzją kuratorium oświaty i wychowania, liceum gorlickie weszło w skład zespołu szkół, które utworzyła Szkoła Podstawowa nr 1, Liceum Medyczne i Liceum Ogólnokształcące. Obowiązywała wówczas nazwa Zespół Szkół w Gorlicach a dyrektorem był mgr Ryszard Kwilasz. Natomiast dyrektorem do spraw Liceum pozostał nadal mgr Jan Plato. W tej strukturze szkoła istniała do końca roku szkolnego 1980/81. Na wniosek Rady Pedagogicznej przy poparciu młodzieży, rodziców i byłych absolwentów, Kuratorium Oświaty i Wychowania w Nowym Sączu decyzją z dnia 10 maja 1981r. rozwiązało Zespół Szkół i liceum znów stało się samodzielną szkołą o nazwie Liceum Ogólnokształcące im. Marcina Kromera. Kierował nim dyrektor Jan Plato. Funkcję tę pełnił do 31 VIII 1989r. Od 1 IX 1989 do 31 VIII 2003 dyrektorem była mgr Jadwiga Pels a od 1 IX 2003r. do 30 listopada 2014 funkcję tę pełnił mgr Jerzy Nalepka. Od grudnia 2014  funkcję dyrektora pełniła mgr Aleksandra Baran. Natomiast  z dniem 1 września 2015 stanowisko dyrektora objął mgr Jan Drożdż.

Obejrzyj galerię dyrektorów szkoły:

GALERIA DYREKTORÓW